[vc_row][vc_column][vc_column_text]На 07 март МЦО во соработка со Црвен крст Охрид се организираше предавање на тема „Фотодерматози-причини, симптоми, стадиуми, превенција и лечење“.
Предавањето го одржа Д-р Перчо Бачев, спец.дерматовенеролог кој пред присутните ги објасни Фотодерматозите-промени на кожата кои настануваат како последица на дејството на сончевите зраци и начините за заштита на кожата од сончевите зраци.
Инаку, во рамки на одбележувањето на Неделата на борба против ракот од 1-8 март, под мотото „Раната детекција спасува живот“, Црвен крст Охрид организираше активности насочени кон подигање на јавната свест кај општата популација за превенција и навремено дијагностицирање на малигните заболувања.[/vc_column_text][us_image_slider ids=”13799,13795,13798,13796″ nav=”dots” fullscreen=”1″][/vc_column][/vc_row]
Охридската тврдина, симболот на градот без кој не може да се замисли неговата урбанистичка физиономија и историја е една од најголемите средновековни фортификациски градби во Македонија. Со своите утврдувања и ѕидини го зафаќа целиот охридски рид. Од сите страни, со исклучок на јужната, која е свртена кон езерото, ритчестиот дел на градот бил заштитен со високи ѕидови и кули во должина од три километри, сè до близу охридското пристаниште.
Самуиловата тврдина служела како застрашувачко одбранбено упориште, управувајќи со стратешка позиција со поглед на Охридското Езеро и околниот пејзаж. Неговите масивни камени ѕидови, кули и порти сведочат за воената моќ и инженерската генијалност на неговите градители, обезбедувајќи увид во турбулентните времиња во кои бил подигнат.
Тврдината го достигнала својот зенит за време на владеењето на цар Самуил, кој ја трансформирал во политички, административен и културен центар на империјата. Во рамките на неговите ѕидини, Самуиловиот двор напредувал, привлекувајќи научници, уметници и достоинственици од целиот византиски и словенски свет.
Најстариот историски податок за градот Лихнид (античкото име на Охрид) и самата тврдина потекнува од античкиот историчар Ливиј, од 209 година п.н.е., каде се говори дека тврдината веќе била изградена и функционирала во сите пресудни моменти од историјата на градот. Хроничарот Малх (Малала) во 478 година забележал дека вака утврдениот град имал силна одбранбена моќ поради што остроготскиот крал Теодорих Амалеецот, во својот воен поход кон Нов Епир не успеал да го освои Лихнид “затоа што градот лежел на утврдено упориште и изобилувал со извори меѓу ѕидиштата”.
Остатоците од таа најстара тврдина се потврдени со археолошките ископувања кога се констатирани камени блокови, наредени од внатрешната и надворешната страна покрај северниот бедем на денешната цитадела, во правец југоисток-северозапад.
Денес Самуиловата тврдина е омилено културно наследство и популарна туристичка атракција во Охрид. Посетителите можат да ги истражат неговите лавиринтски премини, да се искачуваат на неговите кули и да се восхитуваат на панорамскиот поглед на Охридското Езеро и градот Охрид. Во тврдината се сместени и археолошки остатоци, вклучувајќи фрагменти од антички градби, цркви и утврдувања, кои нудат увид во нејзиното повеќеслојно минато.
За жителите и посетителите, Самуиловата тврдина го отелотворува духот на Охрид, стои како симбол на издржливоста, издржливоста и трајното наследство од минатото на Македонија. Тоа е место каде што историјата оживува, поканувајќи ги посетителите да се нурнат во безвременската убавина и интригите на ова античко упориште со поглед на брегот на Охридското Езеро.
Работно време: Зимски период: од 01 Ноември до 30 Април во една смена од 09:00 до 15:30 часот, неработен ден: понеделник Летен период: од 1 Мај до 31 Октомври од 09:00 до 15:30 часот прва смена, и од 13:30 до 20:00 часот втора смена, неработен ден: понеделник
По повод јубилеите 485 години од постоењето на општиот музеј на Охридската архиепископија” (1516 година) и “50 години од формирањето на Народниот музеј во Охрид” (1 мај 1951 година) како и по повод Светскиот ден на музеите, 18 мај, изграден е и промовиран Музејскиот културен центар “Лапидариум” во Охрид, прв од ваков вид во Република Македонија.
Овој објект е лоциран и вклопен во постоечките висински разлики на просторот од западното двориште на Куќата на Робевци, во дворното место на зградата во која бил формиран (односно обновен) музејот во Охрид.
Лапидариумот го зема своето име од латинскиот збор „lapides“, што значи камења или натписи, како одраз на неговиот фокус на камени споменици и археолошки остатоци. Музејот е сместен во историска зграда, сам по себе доказ за архитектонското наследство на Охрид, и има внимателно курирани изложби кои ја прикажуваат културната разновидност и уметничките достигнувања на регионот.
Посетителите на Лапидариумот можат да се восхитуваат на сложено врежани релјефи, накитени надгробни споменици и монументални натписи кои сведочат за културните размени и историските настани кои го обликувале регионот низ вековите. Од римски мозаици и византиски икони до средновековни надгробни споменици и отомански артефакти, експонатите на музејот ги рефлектираат различните влијанија што оставиле свој белег на културниот пејсаж на Охрид.
Покрај постојаната колекција, Лапидариумот е домаќин на привремени изложби, предавања, проекции, поетски читања и други културни настани кои ги ангажираат посетителите во истражувањето на богатото наследство на Македонија. Преку едукативни програми и иницијативи за информирање, музејот се стреми да ја промовира свеста и благодарноста за археолошките богатства на Охрид кај локалното население и кај туристите.
Адреса: Ул. “Цар Самоил” бр. 62, 6000 Охрид. Работно време: Се отвара по најава на посетители и манифестации
На 21 февруари 2024 година, повод Меѓународниот ден на мајчиниот јазик во Младински Центар Охрид се одржа натпревар во знаење (квиз) наменет за ученици од средните училишта во Општина Охрид.
Во квизот право на учество имаа екипи составени од 4 натпреварувачи од охридските средни училишта. Се натпреваруваа вкупно 7 екипи, односно 28 учесници од три средни училишта и тоа: ОСУ „Св. Климент Охридски“, СОСУ „Св. Кирил и Методиј“ и ОЕМУЦ „Св. Наум Охридски“.
Квизот се реализираше во соработка со Македонската Квиз Асоцијација, и истоиот беше осмислен според следниот концепт:
Основниот концепт на квизот имаше ЧЕТИРИ ГЛАВНИ ИГРИ, а вкупно во регуларниот дел од квизот имаше 40 прашања поврзани со развојот на македонскиот јазик, со неговите особености, дијалекти, граматика, книжевност, правопис и правоговор.
Прашањата се читаа на глас, а беа напишани и на слајд на платно со помош на проектор.
Целта на квизот беше да ја подигне свеста меѓу младите за важноста на македонскиот јазик, но и на мајчиниот јазик, воопшто, а самите прашања беа обмислени да поттикнат понатамошно истражување на зададените теми.
По завршувањето на игрите и пресметувањето на поените првото место го освои екипата под името „Оливера“ од ОСУ „Св. Климент Охридски“ и тоа: Марко Тодороски, Ема Хаџи-Василева, Димитар Ѓуроски и Бојан Секулоски.
Второто место го освои екипата од СОСУ „Св. Кирил и Методиј“ под името „Фаланга“ составена од: Петар Недески, Матео Силјановски, Бојана Билкова и Орхидеа Трпеска.
Третото место им припадна на екипата „Императори“ од ОСУ „Св. Климент Охридски“ составена од: Ламбе Иваноски, Иво Георгиески, Бурак Рахман, Евгенија Огненова.
Им честитаме на победниците и на сите кои учествиваат на овој квиз.
Благодарност до претставниците на Македонската Квиз Асоцијација: Александар Боцески, Славчо Николовски и Ѓоко Зороски.
Прва игра: Серија брзи и соразмерно лесни прашања за загревање и разбивање трема;
Втора игра: Прашања со понудени одговори (а, б, в, г);
Трета игра: Прашања без понудени одговори, т.н голи прашања;
Четврта игра: Погодување автори или наслови на дела, откако беа прочитани познати цитати од македонската книжевност;
Петта игра: Дополнување познати филмски реплики или познати рефрени од песни, откако беа пуштени на проектор.
За секое прашање беше понудено соодветно време за размислување и усогласување меѓу членовите од екипите, после кое секоја екипа требаше да понуди свој одговор на предвидениот начин, во зависност од играта (со пријавување, усно, со подигнување на лист). Прашањата од секоја игра носеа соодветен број поени за понудените точни одговори. За неточни одговори не се одземаа поени.
Музеј на вода – наколна населба во Заливот на Коските
Музејот на вода, на локалитетот “Плоча Миќов Град” во Заливот на коските во Охрид, Македонија, им нуди на посетителите уникатно и потопно искуство во античкото минато на регионот. Овој археолошки локалитет, познат и како Заливот на коските, се наоѓа на јужниот брег на Охридското Езеро, во с. Пештани, Градиште.
Она што го издвојува Музејот на вода е неговата извонредна реконструкција на праисториска населба која датира од бронзеното и железното време. Името „Заливот на коските“ потекнува од дрвените купови на кои била изградена населбата, техника што ја користеле древните жители за да создадат цврсти платформи над водата. Овие платформи поддржуваа куќи, пешачки патеки и други структури, формирајќи жива заедница која напредувала на брегот на Охридското Езеро пред илјадници години.
Посетителите на Музејот на вода можат да го истражат прецизно рекреираното село, комплетно со реплики на живеалишта, работилници и комунални области. Населбата нуди поглед во секојдневниот живот на своите древни жители, покажувајќи ги нивните вештини во риболов, земјоделство, занаетчиство и трговија. Археолошките наоди од локалитетот, вклучувајќи алатки, керамика и артефакти, даваат дополнителни увиди во културата и обичаите на праисториските жители.
Музејот на вода, исто така, располага со посветен изложбен центар, каде што посетителите можат да дознаат за археолошките ископувања спроведени на локацијата и за тековните истражувачки напори за откривање на неговите тајни. Интерактивни прикази, мултимедијални презентации и едукативни програми ги ангажираат посетителите од сите возрасти, поттикнувајќи подлабоко ценење за богатото културно наследство на регионот.
Надвор од неговото археолошко значење, Музејот на вода нуди прекрасен поглед на Охридското Езеро и околниот пејзаж, што го прави популарна дестинација за туристите и локалното население. Посетителите можат да одат на обиколки со брод околу заливот, водени од упатени преведувачи кои обезбедуваат контекст и историска позадина за да го подобрат искуството.
Музејот на вода служи како светилник на културното зачувување и образование, чувајќи го наследството од минатото на Македонија за идните генерации да го ценат и истражуваат. Таа стои како доказ за трајната врска помеѓу човештвото и водата, потсетувајќи нè на виталната улога што езерата, реките и морињата ја одиграле во обликувањето на човечката историја и цивилизација.
Адреса: с. Пештани, Градиште, 6000 Охрид
Работно време: Зимски период: од 01 Ноември до 30 Април во една смена од 09:00 до 15:30 часот;
неработен ден: понеделник
Летен период: од 1 Мај до 31 Октомври од 09:00 до 15:30 часот прва смена, и од 13:30 до 20:00 часот втора смена;
неработен ден: понеделник
Спомен-куќата на Христо Узунов во Охрид стои како доказ за животот и наследството на една од најмаркантните личности во Охридската револуционерна околија и пошироко во Македонија. Христо Узунов, роден во 1878 година во живописниот град Охрид.
Сместен во прекрасно сочувана традиционална градба во охридски стил, музејот дава сеопфатен преглед на животот на Узунов.
Објектот има подрум со карактеристичен пасаж-во Охрид познат како “темница”, приземје и кат, во низа со објекти од староградска архитектура со “темници” на улицата Коста Абраш.
Со одлука на Народниот одбор на општина Охрид во 1953 година куќата е национализирана. На 2 август (Илинден) 1953 година во знак на почит кон ликот и делото на Христо Узунов, на куќата е поставена мермерна спомен-плоча.
Во 1982 година во куќата е сместена постојана изложбена поставка под наслов “Национално-ослободителното движење во Охрид и Охридско” и со презентирана спомен-соба на војводата Христо Узунов, која егзистираше до 1989 година.
Адреса: Ул. “Цар Самоил” бр. 45, 6000 Охрид Работно време: од Понеделник до Петок од 07:30 до 15:30 часот
Спомен-куќата на Григор Прличев во Охрид стои како почит на една од најпознатите книжевни личности во Македонија. Григор Прличев, роден 1830та година во Охрид, бил плоден поет, преведувач и просветител чии дела одиграле значајна улога во обликувањето на македонската литература и културниот идентитет.
Сместена во срцето на Стариот град на Охрид, спомен-куќата им нуди на посетителите поглед во животот и наследството на овој ценет поет. Сместен во традиционална зграда во охридски стил, музејот дава сеопфатен преглед на животот, делата и придонесите на Прличев за литературата.
По влегувањето во спомен-куќата, посетителите се пречекуваат со експонати на кои се изложени личните предмети, ракописите и архивските материјали на Прличев. Овие артефакти нудат увид во воспитувањето, образованието и литературните влијанија на поетот, обезбедувајќи подлабоко разбирање на културното милје во кое тој напредувал.
Ентериерот на музејот е смислено куриран за да ја евоцира атмосферата од времето на Прличев, со мебел од периодот, фотографии и интерактивни прикази кои ги внесуваат посетителите во светот на Охрид од 19ти век. Посетителите можат да ја истражат студијата на поетот, каде што напишал многу од неговите најпознати дела и да добијат чувство за креативниот процес зад неговата поезија.
Еден од најважните моменти на спомен-куќата е нејзината обемна колекција на списи на Прличев, вклучувајќи оригинални ракописи, први изданија и преводи на неговите дела на различни јазици. Од лирска поезија која ја слави убавината на Охрид и неговата околина до потресни размислувања за љубовта, природата и човечката состојба, опусот на Прличев продолжува да одекнува кај читателите и денес.
Покрај улогата на музеј, Спомен-куќата на Григор Прличев служи како културен центар, каде се одржуваат литературни настани, читања и едукативни програми кои промовираат вреднување на македонската литература и наследство. Научниците, студентите и поетските ентузијасти доаѓаат во музејот за да се вклучат во наследството на Прличев и да ја истражат трајната релевантност на неговата работа.
За посетителите на Охрид, Спомен-куќата на Григор Прличев нуди волшебно патување низ животот и поезијата на еден од книжевните личности во Македонија. Тоа е место каде минатото и сегашноста се спојуваат, поканувајќи ги посетителите да ја прослават трајната моќ на јазикот, имагинацијата и уметничкото изразување.
Адреса: Ул. “Григор Прличев” бр. 66, 6000 Охрид Работно време: Се отвара по најава на посетители и манифестации
Галеријата на икони во Охрид стои како ризница на религиозна уметност, чувајќи и прикажувајќи вековна православна христијанска иконографија. Објектот на Галеријата на икони-Охрид се наоѓа во амбиенталната целина на црковниот комплекс “Св. Климент” (Св. Богородица Перивлепта), наспроти главниот влез од црквата.
Оваа галерија е доказ за богатото културно и религиозно наследство на Охрид.
Колекцијата може да се пофали со разновидна низа на икони, кои опфаќаат различни периоди и стилови, а секоја сведочи за длабоката посветеност и уметничко изработка на нивните творци.
Влегувајќи во галеријата, посетителите ги пречекува извонредна изложба на икони, прецизно распоредени да ја раскажат приказната за православното христијанство во Охрид и пошироко. Од живописни прикази на светци и библиски сцени до сложени религиозни мотиви, секоја икона раскажува приказна за верата, традицијата и уметничкиот израз.
Турите со водич, едукативните програми и работилниците даваат можности за подлабок ангажман со колекцијата на галеријата, поттикнувајќи поголемо разбирање и вреднување на културниот идентитет на Охрид.
За аџиите, љубителите на уметноста и љубопитните патници, Галеријата на икони во Охрид нуди волшебен поглед на духовното и уметничкото наследство на регионот. Тоа е место каде што се спојуваат светото и естетското, повикувајќи ги посетителите да тргнат на патување на откривање и размислување среде безвременската убавина на православната христијанска иконографија.
Интересен факт: Познато е дека за време на Втората Светска војна во овој објект била сместена градската библиотека. По војната, објектот, кој меѓу Охриѓани е познат под името “забавачница”, служел како фискултурна сала за учениците од осумгодишното училиште “Св. Климент Охридски”, а се користел и за разни други собири и приредби. Од 1949 до 1954 година, професионалниот Охридски театар тука ги подготвувал и изведувал своите драмски претстави.
Адреса: Ул. „Климентов Универзитет” бб, 6000 Охрид
Работно време Зимски период: од 01 Ноември до 30 Април од 09:00 до 14:00 часот, неработен ден понеделник.
Летен период: од 01.05 до 31.10 од 09:00 до 15:30 часот прва смена, и од 13:30 до 20:00 часот втора смена, неработен ден: понеделник
УНЕСКО го посветува Меѓународниот ден на образованието, кој се слави на 24ти јануари 2024 година, на клучната улога на образованието и наставниците во борбата против говорот на омраза, феномен што во последниве години зеде замав со употребата на социјалните медиуми, оштетувајќи го ткивото на нашите општества.
Учењето за мир мора да биде трансформативно и да им помогне на учениците да ги зајакнат потребните знаења, вредности, ставови и вештини и однесувања за да станат гласноговорници за мирот во нивните заедници.
Со таа цел, со вас споделуваме дел од пораките и размислувањата на професори од нашите локални образовни институции повод годинешната тема: „Учење за траен мир“.
Ана Коваческа – проф. по Англиски јазик
„Понекогаш на моите ученици – гимназијалци им го поставувам прашањето: „Дали според вас образованието е право или обврска?“ а тие често со кисела насмевка, преокупирани со материјалот кој го имаат за учење, одговараат дека за нив образованието е обврска, иако добро знаат дека образованието е признато како човеково право во многу меѓународни конвенции. Светот во кој се образуваат нашите деца нееднакво го спроведува ова човеково право, а колку е тоа неопходно можеме да научиме од некој кој не го уживал истото и поминал многу препреки, неправди и војни – Нелсон Мандела, кој рекол дека „образованието е најмоќното оружје со кое може да се промени светот“. Со надеж дека светските лидери сакаат денешниот свет да претрпи промени, оваа мисла на Мандела треба да стане патоказ кон првиот чекор.“
Ѓоко Милески – професор по сообраќајна група предмети
„Наставниците вклучени во воспитно-образовниот процес имаат улога да бидат мост помеѓу општеството од една страна и децата од друга страна. Општеството со своите владини институции и прифатените правни, етички и културни норми е важно како ќе биде прифатено од страна на учениците. Многу е важно ученикот да ја доживее средината во која живее и се образува, како своја удобна зона. Успешно образование и воспитание е она, кое од денешните деца ќе успее да создаде граѓани со интегритет, кои ќе умеат да ги вреднуваат: човекољубието, хуманоста, прифаќањето и почитувањето на вредностите кај другите, без разлика на национална, верска, расна и полова различност.Наставникот има одговорност пред своите ученици да им укажува дека секоја пролеана солза еднакво боли.
Сведоци сме на воени конфликти, на многу кризни места во светот: Украина, Газа, но и многу семејно и врсничко насилство околу нас. За жал, човештвото наместо да се обедини во изнаоѓањето мирно решение, продолжува да се поделува на спротивставени табори, трудејќи се да бара аргументи, за да ја оправда агресијата на својата омилена страна во ваквите конфликти. Како наставници мораме гласно да говориме против воените и насилни конфликти, против ксенофобијата, расизмот и против говорот на омраза.
Тука гледаме колку е важен професионалниот избор на наставниот кадар, како и одговорноста на професијата наставник. Вистинскиот наставник, умее да се носи со предизвиците и аномалиите во општетството, навреме да ги препознае, да им укажува на учениците за различни ризични однесувања. Но, пред сè да биде личен пример во градењето мир и толеранција пред своите ученици. Само со ваков образовен кадар, учениците ќе се изградуваат во здрави личности и ќе знаат како да се самозаштитат од сивилото на злото, и нетолеранцијата која безмилосно го меле и го уништува светот околу нас.“
Марија Коваческа – професор по Стручни предмети во градежно-геодетска струка
„Во современото живеење, каде постојано сме соочени со големи транзициски промени, јасно е дека образованието е клучната алка во промовирањето и градењето вештини за разбирање на различните концепти на живеење, вклучително и концептот на мир, почитување и разбирање на различностите. Ако се прашуваме што можеме како наставници да направиме за да го промовираме учењето за траен мир меѓу нашите ученици, тоа би секако: Градење емпатија меѓу учениците. Негување инклузивен став во училницата, сите сме исти. Да го практикуваме меѓукултурното разбирање. Негување на физичката и менталната благосостојба на учениците. Да работиме на изнаоѓање компромиси при решавање конфликти, да соработуваме.“Нека е честит Меѓународниот ден на образованието „Учиме за траен мир“
Наум Аслимоски – професор по Историја „Сè додека важи правилото: ,,Силниот секогаш е помоќен од послабиот” историјата ќе се повторува и никогаш нема да настапи траен мир. Како што кажал Гоце Делчев: ,,Јас го сфаќам светот како поле за културен натпревар меѓу народите” и кога ќе ја сфатиме суштината на оваа мисла дури тогаш можеме да започнеме да размислуваме и работиме за воспоставување траен мир.“
Оваа објава ја завршуваме со овогодинешната порака на Одри Азулеј – Генерален директор на УНЕСКО:
„Затоа што ако омразата започнува со зборови, мирот започнува со образованието. Она што го учиме го менува начинот на кој гледаме на светот и влијае на тоа како се однесуваме со другите. Затоа образованието мора да биде во срцето на нашите напори за постигнување и одржување на светскиот мир“.
Изградена во 19 век, Куќата на Робевци сведочи за наследството на семејството Робевци, едно од истакнатите и влијателни семејства во Охрид во тој период. Зградата е прекрасен пример на отоманската архитектура, која се карактеризира со својот карактеристичен спој на турски и македонски дизајнерски елементи.
Со текот на годините, Куќата на Робевци била подложена на реставраторски напори за да се зачува нејзиниот архитектонски интегритет и културно значење. Денес, таа стои како музеј, каде локалното население и туристите може да се вратат назад во времето и да го искусат шармот на историјата на Охрид. Музејот не само што дава увид во животот на семејството Робевци, туку служи и како центар за културни настани, изложби и едукативни програми.
Во 1996 година, Куќата на Робевци е ставена под заштита на Законот за заштита на спомениците на културата на Република Македонија како вредно културно-историско градителско наследство со препознатливите карактеристики на староградската охридска архитектура од XIX век. од XIX век.
Во срцето на Охрид, Куќата на Робевци стои како жив споменик на минатото на градот, покажувајќи го хармоничното коегзистирање на различни културни влијанија. Тоа е дестинација која мора да се посети за оние кои сакаат да ги откријат слоевите на историјата, архитектурата и традицијата што го дефинираат овој волшебен агол на Охрид.
Адреса: Ул. “Цар Самоил” бр. 62, 6000 Охрид.
Работно време:
Зимски период: од 01.11 до 30.04 во една смена од 09:00 до 15:30 часот, неработен ден: понеделник
Летен период: од 01.05 до 31.10 од 09:00 до 15:30 часот прва смена, и од 13:30 до 20:00 часот втора смена, неработен ден: понеделник
Ана Коваческа – проф. по Англиски јазик
Ѓоко Милески – професор по сообраќајна група предмети
Марија Коваческа – професор по 
Наум Аслимоски – професор по Историја